Oké, dus u heeft een oncontroleerbare angst voor kale mannen.

Dat bestaat, het heeft zelfs een naam: Peladofobie. En aangezien steeds meer mannen kaal worden (omdat we vergrijzen of als fashion statement) is uw leven een hel. U kunt de deur niet meer uit, want buiten zijn de kale mannen. Overal.

U heeft al brieven geschreven naar de krant. U heeft verzocht om wetgeving. Maar uw pleidooi, dat alle kale mannen goedgemutst de straat op moeten, is aan dovemansoren gericht. De werkelijkheid veranderen, zo heeft u ontdekt, dat is zo makkelijk nog niet!

Máár, er gloort licht aan het einde van de tunnel. De ontwikkelingen op het gebied van augmented (of mixed) reality gaan namelijk razendsnel. Mixed Reality. De combinatie van de ‘echte’ werkelijkheid met de virtuele werkelijkheid. U kent het wel van Pokémon Go.

Dus, misschien draagt u over een paar jaar een bril met goedkope herkenningssoftware en zo gauw er een kale man in uw gezichtsveld verschijnt, plakt de software er een kapseltje op. Weg is de Peladofobie.

En zo zijn er oneindig veel meer toepassingen. Bent u het type dat graag ziet dat vrouwen een hoofddoek dragen? Dan stel je je bril toch zo in, dat alle vrouwen die u ziet bedekt zijn. Houd u niet van dikke mensen? Dan veranderen we die toch in reuzenpanda’s. Iedereen vindt reuzenpanda’s leuk. Toch? Irriteren daklozen u? Dan zetten we er toch een plant voor, maakt de stad nog groener ook.

Binnen Fontys kijken we naar de praktische toepassingen van Virtual en Mixed Reality. Studeren gaat immers over context. Maar dat gaat veel verder. Dikke mensen schotelen we virtueel meer eten voor (eten is nu eenmaal iets van de hersenen). Mensen met Anorexia juist minder. Mensen met pleinvrees, kapselen we in. Claustrofobie lossen we op door een alpenweide te projecteren in de lift. En – actueel in december – heb je een voorkeur voor een bepaalde kleur Piet, nou dan stellen we toch een filter in met een kleur naar keuze.

De werkelijkheid aanpassen is duur, vermoeiend en je hebt er nog draagvlak voor nodig ook. Uw beleving van de werkelijkheid aanpassen is veel makkelijker. Het enige wat we nodig hebben, is betere technologie.

Vind u al een beetje vergezocht? Dan heb ik slecht nieuws, want dat is het niet. Althans, dat denk ik. Heeft u al eens gekeken naar herkenningssoftware in iOs10 of GooglePhotos? Als u alle foto’s met uw vrouw of met een fiets wilt, dan heeft u ze zo. Of heeft u zich wel eens verdiept in FaceFind dat werkt met het Russische Facebook (VK). Dat werkt verrekte goed. En heeft u gezien hoeveel de ‘grote jongens’ investeren in VR? Facebook, Occulus Rift, HTC Vive, Samsung, Google, Hololens. Dat wordt het platform van de toekomst.

En het gaat nog verder, want binnenkort kunt u ook uw fysieke werkelijkheid met technologie personaliseren. Met Wristify (van MIT) draagt u een armband die u als persoon koelt of verwarmt. Immers waarom zou je een ruimte koelen als je ook de persoon kan koelen? Met slimme filters bepaalt u wat u ruikt. Met magneet-oortjes hoort u de (WIFI) straling. Of implantaten die ervoor zorgen dat u altijd weet waar het Noorden is. Bestaat allemaal al.

Bottomline, dé werkelijkheid wordt nog persoonlijker!

Is dat een goede ontwikkeling? Ik weet het niet. Dé werkelijkheid was altijd al persoonlijk. Iedereen heeft zijn eigen werkelijkheid. Maar wat betekent het als we daar extremer in worden? Als u zelf bepaalt wat u ziet, hoort, ruikt en voelt? Maakt ons dat gelukkiger? Of juist niet? Willen we elkaar dan nog veranderen? Worden we relaxter? Toleranter? Of juist niet?

Geen idee, daar moeten we over nadenken. Maar dat idee van die kale mannen die een virtueel pruikje krijgen, dat staat mij alvast wel aan.